DE DEMOCRATIE VERKRACHT ZICHZELF

BESTUURLIJKE REVOLUTIE NIET TE STUITEN 

Suriname werd in 1975 onafhankelijk…

Er is gekozen voor de bestuursvorm van een democratie gestoeld op een parlementaire republiek.

Democratie: Het volk heeft de macht en worden alle besluiten genomen met instemming van het volk. Als iedereen vrij en gelijk in rechten en plichten geboren is (zoals in het eerste artikel van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens staat) dan heeft ook niemand méér recht dan een ander om bepaalde wetten vast te stellen of beslissingen te nemen.

Parlementaire republiek: Een parlementaire republiek is een republiek waar een parlement de werkelijke macht heeft. Anders gezegd: het is een parlementaire democratie met een president aan het hoofd.

Zie je het al? Er is sprake van een tegenstrijd…

We houden ons zelf voor de gek, want die twee zaken zijn tegenstrijdig. Ik weet niet hoe Zuid-Afrika het voor elkaar krijgt, maar van alle 193 landen op de wereld hanteren slechts 8 dit vreemd systeem. Van die 8 landen was ik vergeten dat een paar van hen bestonden en soms wist ik niet eens dat zij bestonden. Zeggen deze landen je wat: Kiribati en Nauru? Wij passen goed in die groep want veel landen op de wereld weten ook niet dat Suriname bestaat. Populairder zijn Botswana, Myanmar en Zuid-Afrika. Om de groep toch wat body te geven kunnen wij die uitbouwen naar 10 door Zwitserland en Micronesië (??) erbij te doen, maar deze hebben een gemixt systeem wat ons technisch een beetje te ver zal voeren. Maar zo ziet het plaatje eruit van landen die ook ons bestuursvorm hebben (in groene kleur):

Er kan gerust gesteld worden dat wereldwijd de democratie integraal steeds meer onder druk komt te staan omdat regeringen zich niet democratisch opstellen en waarbij volkeren, of delen daarvan, zich niet neerleggen bij besluiten die via democratische processen tot stand zijn gekomen. De recente verkiezingen in de Verenigde Staten van Amerika zijn het bewijs. Na de overwinning van de Republikein Donald Trump weigerden grote delen van de Democratische aanhangers zich daarbij neer te leggen. In de staat Californië, waar bijna 40 miljoen mensen wonen, gaan er zelfs steeds meer stemmen op om los te breken van de VS. De laatste keer dan een Amerikaanse staat dit probeerde was in 1860 en dit kwam hen duur te staan. Er brak een bloedige burgeroorlog uit en Texas had geen andere keus dan weer in het gareel te lopen van de VS.

Ik doe echt mijn best om niet af te dwalen, maar om in staat te zijn je eigen land en nationale situatie te begrijpen zal je eerst moeten beseffen hoe de wereld in elkaar zit. Suriname is geen eiland, en ook al waren we een eiland; je bent deel van een wereld die tot stand is gekomen door systemen die gekneed zijn tot een georganiseerde chaos. Maar goed, ik zal terug komen naar Suriname…

Net als zoveel andere “democratische landen” is de democratie slechts een middel om macht te verwerven. Nadien is het niet meer van toepassing alleen op opportunistische momenten om mee te schermen. Op papier lijkt het allemaal goed te zitten, maar in de praktijk werkt het niet. Democratie is het instrument om dictatuur te rechtvaardigen. Dat zeg ik niet, maar daar is melding van gemaakt door de mensen die dit hypocriet systeem bedacht en verder ontwikkeld hebben waaronder Alexis de Tocqueville. Deze knappe Fransman waarschuwde voor de “tirannie van de meerderheid”. Niet alleen kunnen minderheden zo in de verdrukking komen en hun toevlucht zoeken in geweld, ook de meerderheid zelf kan hier het slachtoffer van worden; houd dat goed vast!

Hier in Suriname werkt de democratie niet zoals het gepropageerd wordt. Er is sinds de onafhankelijkheid in1975, en zelfs daarvoor tijdens de periode van de Koloniale Staten, sprake van dictatuur van de meerderheid want het is je reinste onzin om te stellen dat het volk bepaalt. Het volk bepaald op maar 1 dag, en dat is de dag van de verkiezingen. Voor de komende vijf jaren moet jij je mond dicht houden en alles accepteren dat over je heen komt. Het ageren tegen de zittende orde kan… let wel: kan… bestempeld worden als burgerlijke ongehoorzaamheid en opruiing omdat de Grondwet en alle flankerende wetgeving dat rechtvaardigt. Ons Grondwet is zelfs ook tegenstrijdig met zichzelf en afgeleide wetboeken, maar ik zal niet afdwalen.

De coalitie die in meerderheid is in De Nationale Assemblee (DNA) en regering maken dus de dienst uit in onze parlementaire democratie. Oppositie, die zich over het algemeen ook niet constructief opstelt, is een jankende in de woestijn met of zonder steun van kleine of grote delen van het volk. Indien een regering daar zin in heeft treedt het af omwille van het algemeen belang zoals in het jaar 2000 toen de regering Wijdenbosch vervroegde verkiezingen hield. Daar tegenover staat bijvoorbeeld Venezuela waar de president Maduro te maken heeft met een oppositie die twee derde deel van de zetels in het parlement in handen heeft en zijn vertrek eist. Daar wil Maduro echter niets van weten.

Zoals eerder gezegd is democratie slechts een vorm van volksmanipulatie voor ambitieuze mensen om aan de macht te komen en te doen wat ze willen onder het mom van: “Het is de wil van het volk”. Nadat men via de democratische weg regeermacht heeft verkregen worden alle democratische principes overboord gegooid en worden andere bestuursvormen toegepast die per definitie haaks staan tegenover de democratie. Ik heb het niet per se over Suriname, maar ook over Suriname. Ik zal even die systemen voor je opnoemen die de democratie als dekmantel gebruiken om greep te hebben op het staatsbestuur. Daartegen ageren, betekent ageren tegen de democratie dus ageren tegen “de wil van het volk”.

Aristocratie: is een regeringsvorm waarbij de heerschappij in handen is van de aanzienlijksten in de samenleving. In het begin van de parlementaire democratie (dus wat we in Suriname hebben), in de 19e eeuw, konden alleen mannen die meer dan een bepaald bedrag aan belastingen betaalden hun stem uitbrengen, het zogenaamde censuskiesrecht. Hierdoor maakte de invoering van de democratie geen automatisch einde aan de aristocratie. Suriname heeft dit gekend en kent het nog steeds; waar de aanzienlijken grote invloed hebben op het gezicht van de democratie.

Gerontocratie is een bestuursvorm waarbij alle autoriteit toekomt aan ouderen. Ik heb niet de tijd genomen om de wereld in dit verband te bekijken, maar in Suriname kennen wij ook een verbasterde vorm hiervan. Het lijkt alsof de oude mannen een greep hebben op het voorzitterschap van politieke partijen en middels dat instrument regeermacht naar zich toe willen trekken via de democratische weg. Deze opa’s en oma’s, in Surinames geval opa’s, doen pas een stap terug wanneer ze dood gaan of van het politiek toneel verdwijnen en hun organisatie met zich meenemen naar het bejaardentehuis

Plutocratie is de heerschappij van het grote kapitaal. Tijdens het maken van wetgeving of te nemen besluiten wordt er rekening gehouden met de rijke mensen die flink wat geld pompen in de kas van een heersende politieke partij of bij politici een financieel belang hebben. Komt dit je ook bekend voor?

Mediacratie: Dit heeft de Amerikaanse president Donald Trump aan den lijve ondervonden en daar is hij nog lekker slachtoffer van. De Democraten in de VS hebben een behoorlijke greep op de media en proberen de wereld te verkopen dat de aarde vierkant is. De censuur van de oorlogsbeelden tijdens de Tweede Golfoorlog en de simultane wereldwijde uitzending van de beelden van terroristische aanslagen op 11 september 2001 in New York zijn duidelijke voorbeelden van mediacratie in een democratie. Het begrip mediacratie of media-democratie is een uitdrukking van het idee dat democratische landen vooral geregeerd worden door diegenen die de macht hebben om via de media de publieke opinie te beïnvloeden. Klinkt het je bekend?

Kleptocratie:  In tegenstelling tot democratie is het geen officiële staatsvorm; Het wordt gebruikt als term om zelfverrijkende regeringen en landen aan te duiden. Het kan wel tot een informele bestuursvorm verworden; in dat geval is de mogelijkheid om te stelen en te laten stelen bepalend voor de machtsverhoudingen in het land. Kleptocratieën zijn vaak dictaturen. Het wordt vaak geassocieerd met bananenrepublieken. Tegenwoordig zijn kleptocratieën vooral ontwikkelingslanden. Daar worden democratische wegen gevolgd om bij de honingpot te komen en te graaien. Klinkt dat je bekend?

Ik wil toch even aandacht vragen voor een bestuursvorm dat op Facebook wordt gepromoot door iemand. Het wordt gebracht als een ideale bestuursvorm die alleen voordelen heeft en waar iedereen beter van wordt. Een systeem dat vrij van corruptie is omdat er niets valt te stelen. Een land zonder overheid. klinkt gek, maar dit is werkelijk ook een bestuursvorm die terug gaat tot 1793. William Godwin zou volgens de literatuur de eerste persoon zijn die daarover een filosofie maakte.  Ik waarschuw voor dit soort poppenblazerij die precies daar moet blijven waar het is: in de boeken. Een van de boeken waarin het voorkomt is de Bijbel. De twee landen waar deze vorm goed wortel schoot waren de steden Sodom en Gomorra. Voor zij die niet weten hoe deze bestuursvorm heet: Het heet anarchie.

Dit is de definitie van anarchie:

Anarchisme is het streven naar een samenleving waarin mensen zonder een hogere macht of autoriteit leven. Het is de verzameling denkwijzen die terug te brengen is tot de gedachte dat een individu op geen enkele manier een ondergeschiktheid áán of ván iets of iemand erkent. Je mag dus vrij het 9-jarig zoontje van de buurman vastgrijpen en zonder glijmiddel boelen zonder dat je daar verantwoordelijkheid voor moet afleggen. Zolang het jongetje het zelf wil in ruil voor een telefoon of een snoepje of uit eigen vrije wil is er niets aan de hand volgens de anarchisten.

 Maar in ieder geval dan zal nu de vraag rijzen wat wij met onze democratie moeten doen die in principe alleen van kracht is op 25 mei wanneer je gaat stemmen. Nadien heb je niets meer te zeggen en vooral vanwege het model van een parlementaire republiek dat in principe dictatuur van de meerderheid is.  Dictatuur en democratie gaan op papier niet samen, maar in de praktijk is DAT democratie: “toestemming geven om over je te heersen”

We moeten naar mijn inziens dus afstappen van een parlementaire republiek. Gangbaar in de wereld is nu een federale republiek waarbij het niet zo is dat een bepaalde politieke constellatie voor vijf jaren lang zonder meetmomenten dankzij de meerderheid in het parlement greep heeft op het land om te doen wat zij wilt. Een goed voorbeeld waar de federale republiek de politiek heeft afgestraft is de Verenigde Staten.

Waar de Amerikaanse president Barack Obama op een gegeven moment bijna een goddelijke status had doordat het congres achter hem stond verloor hij een paar jaren later de meerderheid vanwege wanbeleid en populisme. De verkiezingen voor het congres vinden daar om de twee jaren plaats.

Met dit systeem zal je zeker niet kunnen voorkomen dat de democratie misbruikt wordt door de Aristocratie, Gerontocratie, Mediacratie, Plutocratie en zeker ook Kleptocratie om zich te nestelen bij de honingpot onder het mom van “Maar dat is de wil van het volk!!!”

Maar je geeft het volk, om wie de democratie draait, wel de ruimte stouteriken daarvoor af te straffen door gaandeweg hun zittingstermijn hen te dwingen het roer om te gooien willen zij bij de komende verkiezingen weer aan de macht komen.

Maar Suriname zal als federale republiek naar mijn inziens niet effectief zijn. We zullen niet het onderste uit de kan kunnen halen vanwege diverse redenen waaronder onze kleinschaligheid als samenleving en hokjesmentaliteit.

Ik heb een concept in gedachten waarvan zelfs Vladimir Lenin zich geroepen zal voelen mij te vragen als ik wel weet waaraan ik begin anno 2017 in een wereld waar men dit soort ideeën niet meer accepteert. Ik zal in mijn volgend artikel daar op ingaan. De artikelen die daarna volgen zullen Simon Bolivar in de hemel (of hel) laten smilen en misschien Che Guevara wakker maken om zijn missie te voltooien.  Nee, ik heb het niet over het marxisme, communisme, socialisme, stalinisme en absoluut niet over het ziekelijke anarchisme. Denk groter… veel groter!